اصحاب و یاران امام زمان حضرت مهدی (عج):

1. عثمان بن سعید عمروى (متوفاى سال 265 ق.).

2. محمد بن عثمان عمروى (متوفاى سال 304ق.).

3. حسین بن روح نوبختى (متوفاى سال 326ق.).

4. على بن محمد سمرى (متوفاى سال 329ق.).

این چهار تن نماینده بلافصل امام زمان حضرت مهدی (عج) بودند که در ایام غیبت صغرى، پس از

شهادت امام حسن عسکرى(ع)، از سال 260 تا 329، به مدت 70 سال به ترتیب، واسطه میان

امام زمان حضرت مهدی (عج) وشیعیان ایشان بودند. این چهار نفر به «نوّاب اربعه» مشهورند. ولى

در هنگام خروج آن حضرت، 313 نفر از یارانش به او پیوسته و نخستین هسته لشکریان امام زمان

حضرت مهدی (عج) را تشکیل مى‏دهند. علاوه بر آنان، هزاران نفر در ایام غیبت آن حضرت به این

مقام ارجمند نایل شده‏اند که بر دیگران پنهان مانده است و پنهان خواهد ماند. همچنین افراد

بسیارى در ایام غیبت به محضرش شرفیاب گشته و از عنایاتش بهره‏مند شده‏اند که در این جا به

نام برخى از آنان اشاره مى ‏گردد:

1. اسماعیل بن حسن هرقلى.

2. سید محمد بن عباس جبل عاملى.

3. سید عطوه علوى حسنى.

4.امیراسحاق استرآبادى.

5. ابوالحسین بن ابى بغل.

6. شریف عمر بن حمزه.

7. ابوراجح حمامى.

8. شیخ حر عاملى.

9. مقدس اردبیلى.

10. محمد تقى مجلسى.

11. میرزا محمد استرآبادى.

12. علامه بحر العلوم.

13. شیخ حسین آل رحیم.

14. ابوالقاسم بن ابى جلیس.

15. ابو عبداللَّه کندى.

16. ابو عبداللَّه جنیدى.

17. محمد بن محمد کلینى.

18. محمد بن ابراهیم بن مهزیار.

19. محمد بن اسحاق قمى.

20. محمد بن شاذان نیشابورى.