در دوران امام دهم و یازدهم (علیهما السلام) ، در میان خلفای بنی عباس نگرانی عمیقی به وجود آمده بود. این نگرانی مربوط به احادیث فراوانی بود که بشارت تولد فرزندی از امام عسکری (علیه السلام) را می داد که واژگون کننده حکومت باطل بود. به همین علت دوران حمل و ولادت امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در کنار پدر بزرگوارش به سر می برد ، زندگی مخفیانه ای داشت وجز اصحاب و یاران خاص امام عسکری (علیه السلام) کسی او را نمی دید. امام عسکری (علیه السلام) در آن دوره دو وظیفه اساسی بر عهده داشت : یکی حفظ جان فرزندش از گزند خلفای عباسی و دیگر اثبات وجود او و علام امامتش به شیعیان ، به همین جهت در فرصت های مناسب آن حضرت را به یاوران و شیعیان خاص و راز دار معرفی کرد.

چند تن از اصحاب خاص امام یازدهم نقل کرده اند :

«چهل تن از شیعیان نزد امام عسکری (علیه السلام) گرد آمدیم ؛ ان حضرت فرزندش را به ما نشان داد و فرمود : این امام شما پس از من و جانشین من است. از او پیروی کنید و از گرد او پراکنده نگرید که هلاک می شوید و دینتان تباه می گردد... .»¹

1. کمال الدین و تمام النعمه (شیخ صدوق) ، ص435 و بحارالانوار ، ج52 ، ص25 .