بسم الله

گفتم: چقدر احساس تنهایی می‌کنم

گفتی: فانی قریب

من که نزدیکم (بقره/186)

 

گفتم: تو همیشه نزدیکی؛ من دورم... کاش می‌شد بهت نزدیک شم

 

گفتی: و اذکر ربک فی نفسک تضرعا و خیفة و دون الجهر من القول بالغدو

و الأصال

 هر صبح وعصر، پروردگارت روپیش خودت،باخوف وتضرع،وباصدای آهسته

یادکن(اعراف/205)

 

 

گفتم: این هم توفیق می‌خواهد

 گفتی: ألا تحبون ان یغفرالله لکم

دوست ندارید خدا ببخشدتون؟! (نور/22)

 

 

گفتم: معلومه که دوست دارم منو ببخشی

گفتی: و استغفروا ربکم ثم توبوا الیه

پس از خدا بخواهید ببخشدتون و بعد توبه کنید (هود/90)

 

 

گفتم: با این همه گناه... آخه چیکار می‌تونم بکنم؟    

گفتی: الم یعلموا ان الله هو یقبل التوبة عن عباده

 مگه نمی‌دونید خداست که توبه رو از بنده‌هاش قبول می‌کنه؟! (توبه/104)

 

 

 

گفتم: دیگه روی توبه ندارم

 گفتی: الله العزیز العلیم غافر الذنب و قابل التوب

 (ولی) خدا عزیزه و دانا، او آمرزنده‌ی گناه هست و پذیرنده‌ی توبه (غافر/2-3)

 

 

گفتم: با این همه گناه، برای کدوم گناهم توبه کنم؟ 

 گفتی: ان الله یغفر الذنوب جمیعا

خدا همه‌ی گناه‌ها رو می‌بخشه (زمر/53)

 

 

گفتم: یعنی بازم بیام؟ بازم منو می‌بخشی؟

گفتی: و من یغفر الذنوب الا الله

به جز خدا کیه که گناهان رو ببخشه؟ (آل عمران/135)

 

 

 

گفتم: نمی‌دونم چرا همیشه در مقابل این کلامت کم میارم! آتیشم می‌زنه؛

ذوبم می‌کنه؛ عاشق می‌شم! ...  توبه می‌کنم

گفتی: ان الله یحب التوابین و یحب المتطهرین

خدا هم توبه‌کننده‌ها و هم اونایی که پاک هستند رو دوست داره (بقره/222)

 

 

ناخواسته گفتم: الهی و ربی من لی غیرک    

گفتی: الیس الله بکاف عبده

خدا برای بنده‌اش کافی نیست؟ (زمر/36)

 

 

گفتم: در برابر این همه مهربونیت چیکار می‌تونم بکنم؟

گفتی:یا ایها الذین آمنوا اذکروا الله ذکرا کثیرا و سبحوه بکرة و اصیلا هو الذی

یصلی علیکم و ملائکته لیخرجکم من الظلمت الی النور و کان بالمؤمنین رحیما

ای مؤمنین! خدا رو زیاد یاد کنید و صبح و شب تسبیحش کنید. او کسی هست

که خودش و فرشته‌هاش بر شما درود و رحمت می‌فرستن تا شما رو ازتاریکی‌ها

 

به سوی روشنایی بیرون بیارن. خدا نسبت به مؤمنین مهربونه(احزاب/41-43)

 

 

 

با خودم گفتم: خدا... خالق هستی... با فرشته‌هاش... به ما درود بفرستن

تا آدم بشیم؟!